Masaż

Masaż klasyczny ręczny

 

Jest to rodzaj zabiegu wykonywanego dłońmi masażysty.

 

Ma wpływ na:

 

  • mięśnia
    • pobudzające – zwiększa napięcie mięśni i charakteryzuje go duża dynamika wykonania. Zapobiega zanikom mięśniowym oraz zwiększa zdolność mięśni do pracy.
    • rozluźniające – obniża napięcie mięśni, jest delikatny, powolny, z dużą ilością powtórzeń
    • odżywcze – usprawnia transport tkankowy, oczyszcza, usuwa złogi i zbedne produkty przemiany materii. Poprawia krążenie.
  • stawy i aparat więzadłowy – przywraca ruchomość,  zwiększa elastyczność i wytrzymałość stawu, a przez to stopień jego ruchomośći.
  • powięzi – uelastycznia tkankę, poprawa procesów odżywczych, zapobiega zwyrodnieniom, usuwa obrzęki i zapobiega rozstepom. Poprawia odpływ krwi i chłonki. Zwiększa wytrzymałość tkanki łącznej.
  • tkanka podskórna – prowadzi do rozdrobnienia i usunięcia nadmiaru tłuszczu poprzez poprawę przemiany materii, przyspiesza jego spalanie, zwieksza cykrulację płynów
  • układ nerwowy – w zależności od siły i tempa wykonania działa pobudzajaco lub uspokajająco. Działa zarówo na ośrodkowy jaki i obwodowy układ nerwowy. Powoduje wysyłanie bodźców do mięśni, gruczołów i narządów mobilizując je do pracy.

 

ETAPY MASAŻU KLASYCZNEGO:

  • GŁASKANIE – cechuje się tempem powolnym, jest delikatne, powtarzane kilka razy w trakcie masażu, sprężyście odkształca skórę. Powoduje rozgrzanie tkanek, wpływa na receptory czucia, adaptuje skórę do bodźców mechanicznych. Wpływa korzystnie na włókna kolagenowe, elastynowe. Wspomaga funkcję wydzielniczą gruczołów potowych i łojowych. Ułatwia szybsze odprowadzenie obrzeków i krwiaków. Wspomaga miejscową przemianę materii.
  • ROZCIERANIE – masaż właściwy tkanki łącznej. Jest sprężystym opracowaniem struktur okołostawowych, powięzi, pochewek, ścięgien, co poprawia ich rozciągalność. Wspomaga przemianę materii, zmniejsza pobudliwość nerwową, powoduje rozluźnienie.
  • UGNIATANIE – służy do opracowania mięśnia, odkształca brzusiec mięśniowy. Wykonywany w powolnym tempie z dużą intensywnością, powoduje przekrwienie. Zwiększa sprawność, elastyczność mięśni, normalizuje napięcie, ma wpływ na receptory czucia głębokiego.
  • OKLEPYWANIE – polega na przesuwaniu jednej lub obu dłoni wzdłuż przebiegu włókien mięśniowych, co powoduje pesunięcie krwi w naczyniach żylnych oraz chłonki ku węzłom chłonnym. Tkanka zostaje wprowadzona w drgania, które ulegają rozproszeniu.
  • WIBRACJE – wprowadzenie struktur w drgania o małej amplitudzie i dużej czestotliwości. Czasowo i częsciowo zaburza czucie, działa uspokajająco na układ nerwowy i masowaną tkankę.
 

WSKAZANIA:

  • ból różnego pochodzenia
  • obrzęk (drenaż limfatyczny)
  • nieprawidłowe napięcie spoczynkowe mięśni (podwyższone lub obniżone)
  • przykurcze, zaniki mięśniowe
  • mięśnie wiotkie, spastyczne
  • blizny pooperacyjne (przeciążenia, naderwania)
  • zaburzenia czucia powierzchniowego ( przeczulica, niedoczulica)
 

PPRZECIWWSKAZANIA:

  • ciąża i menstruacja
  • zmiany skórne
  • uszkodzenia stawów (bezpośrednio po urazie)
  • nowotwory i 5 lat po ich wyleczeniu
  • żylaki, hemofilia, skaza naczyniowa
  • nadciśnienie tetnicze, miażdżyca, zawał
  • zakrzepy, zatory
  • stany zapalne, w tym zaostrzone stadium RZS
  • wysokoa temperatura
  • choroby grzybicze, wirusowe, bakteryjne